اختلال ناركولپسی چیست؟
نارکولپسی نوعی بیماری عصبی است که بر توانایی شما در بیدار ماندن و خوابیدن تأثیر می‌گذارد. افرادی که مبتلا به حمله خواب هستند، خواب آلودگی روزانه بیش از حد و غیر قابل کنترل را تجربه می‌کنند. آن‌ها همچنین ممکن است در هر زمان و در هر نوع فعالیت، ناگهان بخوابند.
در یک چرخه خواب معمولی، ما وارد مراحل اولیه خواب، سپس مراحل عمیق‌تر و در آخر (پس از حدود 90 دقیقه) وارد مرحله حرکت سریع چشم (REM) می‌شویم. مبتلایان به مواد مخدر تقریباً بلافاصله پس از خواب و گاهی اوقات هنگام بیدار شدن از خواب، وارد مرحله REM می‌شوند.
علائم ناركولپسی
• خواب آلودگی بیش از حد در روز: به طور کلی، انجام فعالیت‌های روزمره را دشوارتر می‌کند، حتی اگر در شب خواب کافی داشته باشید. کمبود انرژی می‌تواند تمرکز را دشوار کند. ممکن است دچار افت حافظه شوید و احساس افسردگی کنید.
• توهم: این توهمات در هر زمان ممکن است اتفاق بیفتد و اغلب واقعی و ترسناک هستند. آن‌ها اکثراً بصری هستند، اما هر حس دیگری می‌تواند درگیر شود. اگر این اتفاق زمانی رخ دهد که شما خواب هستید، به آن توهم‌های فرسودگی می‌گویند. اگر این اتفاق زمان بیدار شدن از خواب بیفتد، به آن‌ها توهم هیپنوتیزم گفته می‌شود .
• فلج خواب: ممکن است در هنگام خوابیدن یا از خواب بیدار شدن قادر به حرکت یا صحبت نباشید. این اتفاق معمولاً چند ثانیه تا چند دقیقه طول می‌کشد.
• اختلال در خواب: ممکن است به دلیل چیزهایی مانند رویاهای واقعی، مشکلات تنفس یا حرکات بدن، خواب شما رد شب با مشکل مواجه شود.
علل
دانشمندان در حال یافتن ژن‌های مرتبط با این اختلال هستند. این ژن‌ها تولید مواد شیمیایی موجود در مغز شما را کنترل می‌کنند که ممکن است سیگنال چرخه خواب و بیدار شدن را دچار اختلال کند.
برخی از متخصصان فکر می‌کنند که ممکن است نارکلوپسی زمانی رخ دهد که مغز شما در ساخت مواد شیمیایی به‌نام هیپوکرتین مشکل دارد. آن‌ها همچنین در بخش‌هایی از مغز که در کنترل خواب REM نقش دارند، مشکلاتی پیدا کرده‌اند.
ناركولپسی معمولاً بین سنین 15 تا 25 سالگی شروع می‌شود اما در هر سنی بروز می‌كند. اگر سابقه خانوادگی بیماری نارکلوپسی را دارید، خطر ابتلا به آن 20 تا 40 برابر بیشتر است.
درمان نارکلوپسی
هیچ درمانی برای این اختلال وجود ندارد. اما درمان‌هایی که می‌توانند به شما در کاهش علائم کمک کنند عبارتند از:
تغییرات سبک زندگی:
• از مصرف کافئین، الکل و نیکوتین خودداری کنید.
• برنامه ورزش را در لیست کارهای روزمره خود قرار دهید .
• وعده‌های غذایی کوچک‌تر را جایگزین وعده‌های سنگین غذایی کنید.
• برنامه خواب خود را کنترل کنید. برنامه‌ریزی ساعت‌های خواب (10 تا 15 دقیقه).