بیماری‌ها در هر سنی به سراغ آدم‌ها می‌آید اما یکسری بیماری‌هایی وجود دارند که مخصوص دوران سالمندی‌اند و در دوران جوانی به ندرت مشاهده می‌شوند.
بیشتر بیماری‌های ذکر شده درمان قطعی ندارند ولی غالبا قابل کنترل هستند.

آرتروز
آرتروز، همان ساییدگی غضروف مفصلی است. غضروف انسان‌ها از 35-30 سالگی تغییر شکل پیدا می‌کنند. این یک پدیده فیزیولوژیک و طبیعی می‌باشد.
در صورتی که به مدت طولانی، فشار زیاد بر روی غضروف باشد، غضروف تخریب می‌شود و درد زیادی ایجاد خواهد شد.
با زیاد شدن شدت بیماری، درد و خشکی اندام‌ها هنگام برخواستن از خواب به آن اضافه می‌شود. خشکی اندام ها تقریبا نیم ساعت به طول می‌انجامد و به مرور و با حرکت بیمار این درد و خشکی از بین می‌رود.

آرتروز درمان ندارد ولی روش‌هایی برای بهبود و تسکین درد وجود دارد برای مثال اگر بیماران به عضوی که دچار آرتروز شده است فشار نیاورند و از داروهای غضروف ساز و مسکن‌ها استفاده کنند میتوانند درد و خشکی را در آن قسمت بهبود بخشند.
البته این مورد را نیز نباید فراموش کرد که مصرف طولانی مدت مسکن به هیچ وجه برای شما توصیه نمی‌شود. غضروف آسیب دیده معمولا در قسمت زانوها قرار دارد و برای کاهش درد و کم کردن فشار از روی زانو به بیماران توصیه می‌شود از توالت فرنگی، تخت و صندلی هنگام خواندن نماز یا خوردن غذا استفاده کنند.

پوکی استخوان
با بالا رفتن سن، ماده پروتئینی و معدنی که در استخوان‌ها وجود دارد کم می شود ولی با داشتن شیوه بد زندگی، نداشتن تغذیه خوب (بدون کلسیم و مواد معدنی و پروتئین)، کمبود اشعه خورشید در محل زندگی، تحرک ناکافی و وجود بیماری‌های کلیوی و غددی و مصرف بعضی از داروها، سرعت این روند را بیشتر می‌کند.

پوکی استخوان علائم و نشانه ای ندارد و فقط زمانی نمایان می‌شود که شکستگی در نقطه‌ای از بدن رخ دهد ولی آزمایشی به نام سنجش تراکم استخوان وجود دارد که میزان پوکی استخوان را مشخص می‌کند.

بیماری‌های التهابی عروق
در این بیماری عروق بزرگ درگیر می‌شوند. التهاب در عروق سبب مختل شدن خونرسانی می‌شود. عروقی که دچار التهاب شده ممکن است در شریان آئورت یا شریان‌های اندام‌ها باشد.
این بیماری مخصوص افراد بالای 50 سال است و معمولا زمینه ژنتیکی دارد.

نقرس
نقرس جز بیماری‌های التهابی مفصلی است. این بیماری از میانسالی به بعد خود را نشان میدهد و به ندرت در افراد جوان مشاهده می‌شود.
علت این بیماری بالا رفتن اسید اوریک خون است که سبب به وجود آمدن کریستال‌هایی در خون و رسوب در مفاصل و بافت‌ها می‌شود.
اولین نشانه نقرس در نیمی از بیماران تورم یا قرمزی، التهاب و سوزش در محل اتصال مفصل شست پا و پنجه است ولی بیماری در مفاصل دیگری مانند زانو، مچ و انگشتان دست و … نیز رویت می‌شود.

نقرس کاذب
نقرس کاذب، بیماری مفصلی مانند نقرس می‌باشد و بیشتر در افراد مسن مشاهده می‌شود اما برعکس نقرس به جای کریستال‌های اسید اوریک، کریستال‌های فسفات کلسیم درون مفاصل و بافت‌های اطراف آن رسوب می‌کند.